Pasaron xa 38 anos desde aquela madrugada do 72 no que o réxime de Franco quixo cobrar caro o atrevemento dos traballadores ferroláns de reclamar os seus dereitos económicos, sociais e políticos. E deixaron no chán unha morea de feridos e mortos a Amador e Daniel.Repetíase así unha experiencia histórica do movemento obreiro mundial, nada se nos regala, temos que conquerilo coa nosa forza orgaizada e coa nosa intelixencia, pasando por retrocesos e avances, camiño da democracia plena, do socialismo.
O 10 de marzo, supoñía un momento álxido na loita pola Democracia e que albiscaba as movilizacións que durante ese ano recorreron Galicia, sobre todo en Vigo.
Foi o esforzo e dedicación para atender os mais pequenos problemas, orgaizar núcleos de traballadores desde a pequena á gran empresa; para desenrolar a solidaridade entre elas, diante de cada problema por pequeño que fose, e dos traballadores con outros sectores sociais. Foi, en definitiva, un esforzo por dotar aos traballadores de instrumentos políticos e sindicais capaces de conquerir triunfar sobre da ditadura. Entre elas, as CC.OO.
E tivo un coste alto, á morte de Daniel e Amador hai que engadir os moitos feridos, despedidos, detidos e encadeados.
Pero nada poido parar aqueles anceios de liberdade e Democracia.
É momento de recordar tamén a compañeiros e compañeiras como Xulio Aneiros, Paco Filgueiras, Xulio Perez de la Fuente, Balbina Valcarcel (A Carbonera), Bárez, Mourente, Manuel Pillado, etc. E tantos outros.
E hoxe, sobre todo, a Manolo Amor e Xosé María Riobó, con quenes compartín algúns anos de encerro.
Na actualidade, os problemas son de outras características. Máis, os problemas de fondo persisten. E son moitos os traballadores e traballadoras que padecen a precariedade no traballo, as longas xornadas e sobre de todo o paro. Época na que unha minoría pode provocar unha crise global do sistema, coa pretensión de que sexan os traballadores quenes a paguen.
Mesmo na nosa comarca afecta gravemente a moitos traballadores e pequenas empresas, a práctica totalidade da sociedade.
E por eso, as ensinanzas de marzo do 72 deben valer para potenciar a unidade de acción sindical, a solidaridade e a movilización de todos os asalariados.
En calquera caso, a Asociación Cultural “Fuco Buxán” a que pertenzo, chama a participar en cantas movilizacións sexan convocadas nesta comarca.
Ferrol, 9 marzo 2010
Rafael Pillado
This obra by susete70 is licensed under a Creative Commons Reconocimiento-No comercial-Compartir bajo la misma licencia 3.0 España License.
Wikio
No hay comentarios:
Publicar un comentario