O P€P€ de Ferrol, usa a forza para desaloxar os afectad@s polas preferentes

Neste pleno dábase a circunstancia, de que era o primeiro que se realizaba cun aforamento limitado. Malia iso non se logrou encher a sala, na que había unhas 70 persoas. Entre os asistentes encontrábanse varios dos afectad@s polas preferentes, traballadores de Megasa, do CAMF, membros da plataforma da sanidade pública, bombeiros, policías, etc..



Deste xeito daba comezo o pleno, nada máis tomou a palabra o aínda alcalde, José Manuel Rey Varela, os asistentes comezaron a berrar:

Menos narcos e máis barcos!! 

Ilegalizarar o partido popular!!

Aos poucos minutos, e vendo a imposibilidade de dar inicio o mesmo, varios concelleiros do P€P€, e á cabeza o sr. alcalde, retiráronse a meditar. Pasados dez minutos volvían, momento no que o alcalde se dirixiu aos afectad@s polas preferentes, para dicirlles que alí non se podía protestar, ou procederían ao desaloxo.

Intentouse reanudar (máis ben comenzar) o pleno, pero os berros afloraron de novo na sala, inmediatamente o alcalde, ordenou proceder ao desaloxo pola forza dos preferentistas.

Automaticamente todos os alí presentes desaloxaron a sala, seguidos polos partidos da oposición, agas Independentes por Ferrol, que só ten un representante na figura de Juan Fernández, socio do DESgoberno municipal. A sala quedou practicamente baleira, a excepción dun pequeno grupo de persoas afíns ao P€P€.




A ANÉCDOTA
Neste reducido grupo de achegados do P€P€, non deixaron en ningún momento de increpar os protestantes, cando un deles decidiu responder educadamente aos insultos, unha das señoras que máis increpaba, requiriu a presenza policial, dicindo que se lle insultara gravemente. Cando se estaba a desaloxar a sala, estas mesmas señoras, volvían increpar de novo os manifestantes, un dos policías locais que protestaban dirixiuse a ela e pediulle un pouco de respecto.


A POLICÍA LOCAL
A algún policía local subiúselle á cabeza a serie CSI, un deles, extralimitando as súas funcións, dirixiuse a un dos reporteiros gráficos alí presentes, e requiriulle as imaxes, este díxolle que si as quería, estas terían que ser pedidas ao seu medio mediante un requirimento xudicial, que para iso existía a liberdade de prensa. O axente engurrouse e pediu desculpas ao reporteiro, despois da lección de ética que recibiu .



This obra by susete70 is licensed under a Creative Commons Reconocimiento-No comercial-Compartir bajo la misma licencia 3.0 España License.